آموزش حركتهاي مقدماتي پاركور
عنوان | پاسخ | بازدید | توسط |
تجربه مجازی کار با گوشیهای موبایل | 1 | 548 | mehdidolatkhah |
چت گفتاری و نوشتاری و تصویری | 1 | 1260 | fateme |
گروه هاي استان اردبيل | 1 | 577 | mamad30man |
نتایج فوتبال ( ایران - ازبکستان ) | 0 | 390 | hasan |
آموزش دانلود فایل از سایت | 0 | 414 | rabinhod |
پارکور چیست؟ | 0 | 477 | online02 |
سلفژ همون صدا سازیه؟ | 1 | 506 | download20 |
رد ایمیل های دریافتی خود را بگیرید | 1 | 417 | yasdf |
شارژ سیم کارت اعتباری همراه اول از طریق تلفن گویا | 1 | 433 | yasdf |
دسترسی سریع به رادیو در گوشیهای موزیکال نوکیا | 0 | 316 | rabinhod |
آموزش حركتهاي مقدماتي پاركور
برخی عزیزان به دلیل مشکلات ناشی از وزن زیاد و عدم آمادگی اندام ها جهت تمرینات مداوم, برخلاف میل باطنی پارکور را رها کرده و به تماشای دوستان کم وزن و آماده خود غناعت می کنند
اینجاست که شروع داستان توقف پیشرفت در ذهن ورزشکار کلید می خورد ؛
برخی رشته پارکور را در حد اجرای حرکات مختص به آن محدود کرده و تصور دارند :
"پیشرفت در پارکور فقط و فقط به معنای توانایی در اجرای حرکات با تکرار فراوان است"
ولی دومان پاركور می گوید به عقیده ما پیشرفت نمیتواند فقط و فقط از طریق تکرار حرکات حاصل شود
شما نمی توانید بدون بهره مندی از عضلات و بدنی آماده حرکات را به شکل صحیح اجرا کنید !
اجرای هر حرکت در پارکور یا فری راننینگ نیازمند به آمادگی قسمتی از اندام انسان است
پست امروز وب پارکور کرج که بعد از مدتی عدم به روزرسانی آماده شده؛ اختصاص به برخی از همین تمرینات هوازی و قدرتی خواهد داشت
توجه : این تمرینات از زمان شروع تا زمان ریکاوری نیاز به تغزیه صحیح دارند؛
عدم تغذیه مناسب در برخی افراد کم وزن؛ ضعف بدنی در پی خواهد داشت؛ لطفا اصول تغذیه را رعایت کنید
طراح حرکات : بلیک دیکسون
Music Instruments Digital Interface يا به اختصار MIDI مفهومي است آشنا براي علاقه مندان به موسيقي در قرن اخير. با گذشت زمان و افزايش شمار كساني كه در زمينه توليد و تهيه آثار موسيقي فعاليت ميكنند و بالا رفتن هزينه ها ديگر مانند گذشته نميتوان به ضبط آثار موسيقي پرداخت .
همگام با توسعه و پيشرفت علم ديجيتال و در آميختن اين فناوري با هنر موسيقي ما شاهد تولد شاخه اي به نام موسيقي الكترونيك هستيم.دراين برحه تكنولوژي به كمك هنر شتافت و با تولد سينتي سايزرها صفحه جديدي در دنياي موسيقي گشوده شد. در سال ١٩٨٢ پروتوكلي جهاني در يكي از دانشگاههاي ايالات متحده به امضا رسيد تا زباني پديد آورد مشترك براي موسيقي الكترونيك.
ميدي تنها از ٣ پين از ٥ پين بهره ميبرد. پين ٥ و ٤ براي هدايت كردن داده هاي ميدي مورد استفاده قرار ميگيرند ، در حالي كه پين ٢ براي اتصال غلاف (Shield) كابل به زمين استفاده ميشود. پين هاي ١ و ٣ در حال حاضر مورد استفاده ندارند ولي براي تغيير هاي احتمالي در كاربري هاي آينده ميدي در نظر گرفته شده اند .
یک سیستم مناسب برای کار آهنگسازی باید دارای چه ویژگی هایی باشد ؟
واحد پردازش مرکزی یا CPU
برای کار آهنگسازی نیاز به CPU نسبتا قدرتمند هست تا کار پردازش های مربوطه را بخوبی انجام دهد.
بحث بین انتخاب بین Brand های Intel و AMD بحثی همیشگی است
و معمولا کسانی که یکی از این دو brand را پیشنهاد میکنند دیگری را کاملا شکست خورده و ضعیف معرفی میکنند.حال چگونه یک شرکت چندین میلیون دلاری چنین اشتباهات بزرگی مرتکب شده و چرا همان brand هم مصرف کننده های بسیار راضی و خشنودی دارد بر همگان پوشیده است !!!!!
جدا از استثنا های موجود معمولا CPU های Intel از Performance بالا تری برخوردار هستند (نه چندان قابل توجه) ولی قیمت CPU های AMD به صورت فاحشی پایین تر هستند و با این وضعیت انتخاب با شما و بودجه شما خواهد بود.
البته بعضی کمپانی های معتبر برنامه های آهنگسازی مشخصا از CPU خاصی نام میبرند و از عملکرد بهتر نرم افزار خود با پردازشگر معرفی شده خبر میدهند.(مانند Cubase 5 از Steinberg که صراحتا اعلام کرد با استفاده از CPU های سری Core i7 از Intel بهره وری بهتری از این برنامه خواهید برد.
برداصلی یا Mainboard
mainboard هایی که دارای chipset به روز و درگاه های ورودی و خروجی متعدد (شامل IEEE1394 یا Firewire) باشند میتواند انتخاب خوبی برای آهنگسازی باشد.
بسیاری از Mainboard ها کارت های گرافیکی بصورت Onboard دارند ولی معمولا این نوع mainboard ها نقیصه هایی هم دارند که اکثرا" user های Pro از این نوع main ها استفاده نمی کنند برای مثال:
معمولا این نوع mainboard ها قابلیت overlocking خوبی ندارند.
از درگاه IEEE1394 پشتیبانی نمیکنند.
و....
البته لازم به ذکر است که بسیاری از استدیو های خانگی با همین نوع از mianboard ها ساخته شدند و مشکلات خاصی هم نداشتند برای مثال نداشتن ورودی خروجی IEEE1394 با تهیه یک کارت PCI مخصوص این کار قابل حل است.
حافظه موقت یا RAM
در صورتی که از MultiSample ها زیاد استفاده میکنید و یا record صدا انجام می دهید به مقدار قابل توجهی رم نیاز دارید (در حال حاضرحداقل 4G ولی در غیر اینصورت 2G هم میتواند جوابگو باشد)
شاید مهمتر از حجم حافظه RAM سرعت انتقال اطلاعات بین CPU و Ram باشد (BUS) که هنگام خرید باید به این موضوع هم توجه شود. ( BUS پیشنهادی 1333 و یا در صورت داشتن قدرت خرید بالاتر 1600)
حافظه دائمی یا Hard Disk Drive
با توجه به بالا رفتن نیاز ، به Smaple هایی با کیفیت بسیار بالا و همچنین VSTi های پر حجم ، نیاز به hard هایی با ظرفیت بالا بیشتر حس میشود.(حداقل 500G فضا صرفا" برای نصب VSTi و Sample Library)
کارت صدا یا Sound Card
شاید یکی از مهمترین نیازها Audio Interface یا کارت صدای مناسب کار برای ضبط و پردازش با تاخیر زمانی پایین میباشد.
این Device نیز بر روی بسیاری از Mianboard ها بصورت onboard قرار دارد ولی معمولا sound Card هایی که بصورت onboard هستند صرفا برای استفاده multimedia هستند و پا را فراتر از آن نمیگذارند.(در حال حاضر ببش از 90% mainboard ها این Device را بصورت onboard دارا هستند)
کارت هایی هم هستند که برای Gaming و داشتن صداهای زنده تر در هنگام بازی ساخته شده اند.
خب مسلما هیچ یک از دو دسته بالا نیاز های یک آهنگساز و یا صدابردار حرفه ایی را بر آورده نمی کند
دسته سوم کارت های حرفه ایی برای آهنگسازان و صدا برداران هستند.
کارت های حرفه ایی در دو نوع Internal و External طراحی می شوند.(کارت های External بوسیله ی درگاه USB یا FireWire به کامپیوتر متصل میشوند.)
کارت های External معمولا علاوه بر Audio Interface بودن دارای Pre Amp - Phantom Power و ..... نیز هستند.
کارت گرافیک یا Graphic Card
کارت گرافیکی شاید در وهله ی اول نیاز مبرمی برای ما نداشته باشد ولی همیشه حداقلی وجود خواهد داشت !!.در مورد این محصول هم رقابت همیشگی بین دو Brand معروف در این شاخه همیشه برای مصرف کننده سر در گمی و تردید را در پی داشته (ATI و Nvidia)
اما با علم به این نکته که ما سیستم خود را برای هدف دیگری انتخاب کرده ایم و از کارت گرافیک فقط انتظار حداقل هایی را داریم انتخاب را برایمان کمی ساد تر میکند !
نمایشگر یا Monitor
monitor بزرگتر به شما فضای کار بزرگتری میدهد.(در این مورد بهتر است صرفه جویی را کنار بگذازیم!)
صفحه کلید یا Keyboard
معمولا چون در روی میز کار midi controller و وسایل تخصصی دیگر قرار میگیرند برای گرفتن حجم کمتر از keyboard هایی بدون کلید های اضافی و با ابعاد کوچکتر استفاده میشود.
منبع تغذیه یا Power
Power یا منبع تغذیه سیستم نسبت به CPU انتخابی و تعداد قطعه های EXP که بر روی سیستم نصب میشوند باید تخمین زده شود.(برای مثال کارت های PCI - کارت صداهای *USB-BUS POWER در صورتی که از phantom Power استفاده کنند - تعداد Drive های CD و DVD و همینطور تعداد HDD**)
همیشه سعی کنید از نیاز فعلی خود کمی بیشتر در نظر بگیرید تا هم device هایی که در آینده به سیستم اضافه میکنید بخوبی ساپورت شوند و هم به power فشار کمتری اعمال شود
---------------------
*معمولا کارت های صوتی External هم بصورت USB-Bus Power هستند و هم input مجزا دارند.
** Hard Disk Drive
در طناب زدن دستگاه گردش خون و تنفس از راه فعالیت هوازی تقویت می شوند و آمادگی لازم را برای انجام فعالیت های روزانه به دست می آورید. کسی که فعالیت خود را بر طناب زدن استوار کند، عضلات بزرگ و مهم بدن را درگیر می کند و این خود عملی اساسی در جهت تقویت عضلات بدن است.
هنگام طناب زدن، ضربان قلب افزایش می یابد به گونه ای که می توان ضربان را به 160 تا 180 ضربه در دقیقه رساند. میزان اکسیژن مصرفی نیز 60 تا 80 درصد، حداکثر اکسیژن مصرفی و یا بیشتر مشاهده شده است.
بپرید و انرژی بسوزانید
طناب زدن، یک راه بسیار عالی برای سوزاندن چربی های اضافه بدن است. طبق برآورد موسسات ملی سلامت آمریکا، هر ساعت طناب زدن، حدود 570 کیلوکالری انرژی می سوزاند.
این ورزش مفرح از تنوع بسیاری در تکنیک های ورزشی برخوردار بوده و حتی دارای فدراسیون جهانی است. جالب است بدانید که هر دقیقه طناب بازی در یک فرد به طور متوسط باعث مصرف حدود 10 تا 12 کیلوکالری انرژی می شود.
این انرژی معادل انرژی مصرفی در ورزش دو با سرعت حدود 10 کیلومتر در ساعت است که سرعت بالایی به حساب می آید.
البته لازم به ذکر است که بهترین راه لاغری محدود کردن مواد غذایی دریافتی بوده و ورزش تنها به عنوان مکمل در کنار رژیم غذایی توصیه می شود.
این ورزش باعث افزایش ظرفیت قلبی تنفسی شده و به دلیل فشاری که بر استخوان های اندام تحتانی وارد می کند، خاصیت ضد پوکی استخوان دارد و موجب تقویت عضلات و تاندون ها می شود.
بسیاری از افرادی که دچار مشکلات طبی ناشی از بی تحرکی هستند، می توانند ناراحتی خود را به کمک طناب زدن درمان یا از بروز آن پیشگیری کنند. طناب زدن برای افراد سالم ضرری نداشته اما توصیه می شود کسانی که مشکل ارتوپدی اندام تحتانی دارند، خانم های باردار و دارندگان پروتزهای پزشکی مختلف که امکان جابه جایی شان وجود دارد، بدون مشورت پزشک معالج شان طناب بازی نکنند.
درضمن، تصور این که طناب زدن باعث شل شدن اندام هایی مانند سینه می شود درست نیست اما پوشیدن تاپ های چسبان می تواند تاثیرات احتمالی تروماهای وارده را در خانم ها کمتر کند.
هر کس متناسب با توانایی هوازی اش می تواند برای خود برنامه ای را در نظر بگیرد اما در غیر ورزشکاران 5 دقیقه پیاده روی و 1 دقیقه طناب زدن به دنبال آن مناسب است و فرد می تواند این مجموعه (5 دقیقه پیاده روی و 1 دقیقه طناب زدن) را به هر تعداد که می تواند تکرار کند. اصولا این ورزش را می توان یک روز در میان انجام داد و رعایت تعادل در شدت، مدت و دفعه های ورزش متناسب با وضع آمادگی جسمانی فرد ضروری است.
جنس طناب مناسب
اولین کاری که باید بکنید، انتخاب یک طناب پرش است که برای شما راحت باشد. طناب ممکن است، جنس های مختلفی مانند پلاستیک، نایلون یا الیاف پشمی داشته باشد که طناب های پلاستیکی سریع تر هستند و ورزشکاران حرفه ای مانند بوکسورها از آن ها استفاده می کنند ولی برای شما جنس طناب تفاوت زیادی در عملکردتان ایجاد نمی کند. پس مطابق سلیقه تان طناب خود را انتخاب کنید ولی یک مورد را حتما در خرید باید رعایت کنید و آن طول طناب است.
طول طناب
برای این که بفهمید طول طناب مناسب شما چه قدر است، یک پای خود را وسط طناب بگذارید، سپس دسته های طناب را بالا بیاورید، اگر طول طناب برای شما مناسب باشد، باید تا وسط قفسه سینه تان بالا بیاید و در صورت بلندتر بودن یا کوتاه تر بودن، هنگام طناب زدن با مشکل مواجه خواهید شد.
کفش مناسب برای طناب زدن
و اما به جز خود طناب باید به نکات دیگری نیز توجه کنید؛ باید یک جفت کفش ورزشی مناسب داشته باشید به طوری که کفی مناسبی به خصوص در قسمت پنجه های پا داشته باشند. کفش های بسکتبال و تنیس برای طناب زدن خوبند ولی کفش های دویدن ممکن است به پاهای شما فشار بیاورند. معمولا کفش های cross-training که دارای کفی انعطاف پذیر هستند برای این منظور مناسب هستند.
کجا طناب بزنید
بر روی سنگ و موزاییک طناب نزنید، چون که به پاها و مفاصل شما فشار زیادی وارد می کنند. یک تشک ورزشی ، زمین چوبی ، و حتی یک فرش ، سطوح مناسبی برای طناب زدن هستند.
روش های طناب زدن
شاید طناب زدن برای بعضی از شما مضحک باشد و شما را یاد ورزش های دوران کودکی تان بیندازد که به جز روش پایه ای جفت پا روشی که مانند دویدن است، روش های دیگری نیز برای طناب زدن وجود دارد. برای سوزاندن انرژی بیشتر می توانید به جای این که به طور عمودی بالا و پائین بپرید، هنگامی که می پرید، پاهای خود را جفت کنید و به یک طرف خم کنید(مانند حالت اسکی کردن در پیچ ها) و در پرش بعد پاهای خود را به طرف دیگر خم کنید.
در یک روش دیگر می توانید هنگامی که می پرید سعی کنید بیشتر بپرید و پاهای خود را در هوا تا جای ممکن از یکدیگر باز کنید. همچنین می توانید طناب را نچرخانید بلکه آن را در دستان تان نگه دارید و سپس روی آن به جلو و عقب بپرید.
در روش سخت تر دیگر می توانید آن قدر بالا بپرید که با یک روش، دو بار طناب را بچرخانید. هنگامی که ضربان قلب تان خیلی بالا رفت و خسته شدید، دو دسته طناب را در یک دست بگیرید و بدون این که بپرید، طناب را در طرفین خود بچرخانید و یا می توانید برای رفع خستگی سرعت طناب زدن خود را خیلی آهسته کنید.
همچنین یادگیری تکنیک فرود آمدن روی نوک انگشتان پا می تواند صدمات احتمالی ناشی از این ورزش را به حداقل ممکن برساند.
رعایت این نکات کمک می کند به صورتی سرگرم کننده و ایمن با طناب زدن ورزش کنید:
* دسته های انتهای طناب را با آرامی اما محکم در دست بگیرید.
* آرنج های تان را نزدیک بدن تان نگه دارید و شانه های تان را شل کنید.
* اندکی زانوهای تان را خم کنید و از مچ های تان برای تاب دادن طناب در قوسی ملایم در بالای سرتان استفاده کنید.
* سر و پشت تان را هنگام پریدن مستقیم نگه دارید. پشت تان را به جلو خم نکنید.
* طناب را با حرکت مچ های خود بچرخانید و نه با حرکت بازوهای تان.
* سر و گردن خود را مستقیم و رو به جلو نگه دارید و سعی کنید چشمهای تان به یک نقطه در مقابل تان متمرکز شود.
* با بینی نفس بکشید نه با دهان.
* بیش از اندازه بالا نپرید، چرا که ممکن است بر روی زانوها و قوزک های پاهای تان فشار بیاید.
* به خاطر داشته باشید که طناب زدن می تواند به سرعت ضربان قلب تان را بالا ببرد، قبل از وارد کردن طناب زدن به برنامه ورزشی خود، با پزشک تان مشورت کنید.
برنامه تحریکی
شاید در ابتدا طناب زدن مداوم به مدت 10 دقیقه برای شما هم سخت و هم خسته کننده باشد. برای تنوع می توانید در فواصل طناب زدن، حرکات شنا و یا بارفیکس را انجام دهید.
برای نمونه یک برنامه در این جا آورده می شود:
- 3 دقیقه طناب بزنید.
- یک دقیقه استراحت کنید و سپس هرچند تا که می توانید بارفیکس بزنید.
- 3 دقیقه دیگر طناب بزنید.
- یک دقیقه دیگر استراحت کنید و سپس هر چند تا که می توانید حرکت شنا انجام دهید.
و در آخر 3 دقیقه دیگر طناب بزنید.
سيستم تمريني طناب زدن موجب پيشرفت موارد زير ميگردد :
* افزايش قدرت مچ دست ، مچ پا و زانو
*آمادگي كمر ، شانه ها و قفسه سينه
*افزايش قدرت پنجه
*بهبود وضعيت نگهداري بدن
*افزايش قدرت عضلاني پشت ساق و چهار سر ران
*بهبود پرش عمودي ،جابجايي جانبي و سرعت شروع
*افزايش تعادل بدن
*افزايش سرعت واكنش بدن
*سوزاندن چربي از طريق بكارگيري گروه هاي عظلاني چندگانه
*افزايش تمركز كه موجب كاهش هزينه انژي و افزايش استقامت ميشود .